donderdag 2 augustus 2012

Tweede dag chemo

De tweede dag is aangebroken,

Mama en papa hebben redelijk geslapen, mama zag ieder uur van de klok en papa ieder uur een luier.
Joris daarin tegen heeft gewoon overal doorheen, en werd gewoon om 8 uur pas wakker.

Ook nu verloopt de morgen goed met Joris, je merkt wel dat zijn eetlust iets verdwijnt en hij wat misselijk is. Maar ik vind het echt wonderbaarlijk hoe hij met de situatie omgaat, hij accepteerd gewoon de situatie zoals die nu is. Zonder al teveel zeuren en driftbuien, mama is trots!!!

We komen oude bekende tegen waar we een jaar geleden mee op de kamer zaten, ze hebben een zwaar jaar achter de rug het gaat nu eindelijk wat beter. Bij ons is het andersom, we hebben wat dat betreft een rustig jaar achter de rug en begint nu de zware tijd weer voor ons. Het voelt goed om met hun te spreken, ik word er onverwachts emotioneel van. Het hele gebeuren van vorig jaar komt terug, voelt niet goed.
We nemen afscheid, met de woorden sterkte. En daar zit meer achter dan alleen die woorden. Hoop dat onze kinderen het gaan redden, en dat we over een jaar in een andere situatie zitten dan nu.

Joris gaat s'middags lekker slapen, hij heeft hier gelukkig geen moeite mee in het ziekenhuis. Hij is ook erg moe van de chemo. Dat merk je wel aan alles.

Als hij wakker word mag hij even afgekoppeld worden om naar beneden te gaan, op dat moment zijn zijn opa,oma, oom sebas en tante peet ook gearriveerd. We gaan ze tegemoed lopen en het moment dat hij ze ziet, is die lach er weer die ik de hele dag nog niet heb gezien. Hij geniet van hun aangedacht en ik van hem. Hij geniet ook even dat hij los is van de paal die hij de hele dag achter zich aan heeft. Hij rent door de hal achter zijn net gekregen auto aan of hij dit al weken niet heeft kunnen doen.

Om 4 uur is het weer tijd om terug te gaan voor zijn volgende shot, iedereen gaat mee. Ook dit vind hij weer goed, dat hij weer gebonden is aan de paal, zijn familie is bij hem en ik zie gewoon dat dit veel voor hem betekent. En voor ons ook, het is zo belangrijk dat we deze en alle andere mensen achter ons hebben staan. Ze nemen op dat moment even de zorgen van ons over.

Voor de rest verloopt de dag gezellig, hij leert van tante peet en oma jen commando pinkelen. Dit is zo grappig om te zien en gelijk realiseer ik me dat hij nu alles zo snel op pikt. Ik ben trots op hem hoe hij met de situatie omgaat en gewoon door gaat met zijn ontwikkeling.

Oma Jenny stelt voor om vanacht bij hem te slapen, zodat mama en papa even een goede nachtrust kunnen hebben. Het is moeilijk maar we accepteren het aanbod. Het voelt dubbel, maar zo lief dat we mensen hebben om voor hem en ons klaar staan.

Je ziet dat Joris af en toe misselijk is , ook zijn eetlust verminderd. Ik hoop zo dat het zo blijft gaan als nu. Morgen word een spannende dag, de vorige keren begon het overgeven op de derde dag en we krijgen morgen ook de uitslag van de mri. Ik ben heel benieuwd.... We zullen zien en wat er ook gebeurd ook dit gaan we weer handelen, omdat onze zoon zo sterk en dapper is en dat papa en mama daar in meegaan zonder er bij na te denken.

Maar lieve Joris we zijn zo ontzettend trots op jouw en kunnen we dit maken nou en of!!!!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten